โซ่หวนรัก - The Losing Piece of Love

...

...

Warning!! นวนิยายเรื่องนี้ไม่มีฉากข่มขืน และไม่มีการหลับนอนแบบผิดศีลธรรมของตัวละครแต่อย่างใดนะคะ

แต่เหตุผลและการตัดสินใจของตัวละครอาจทำให้นักอ่านไม่สบายใจ และไม่เห็นด้วย

.

ดังนั้นเพื่อเลี่ยงความหงุดหงิดจากปัญหาสังคมรอบด้านที่ประสบแต่ละวัน จึงอยากให้พื้นที่นวนิยายเรื่องนี้สำหรับผู้ที่ต้องการอ่านเพื่อความบันเทิงเป็นหลักค่ะ

เพื่อความสบายใจของทั้งไรท์รวมถึงรี้ดในกรณีที่เนื้อเรื่องไม่ถูกใจ กระทั่งมีคอมเมนต์ที่ไม่สุภาพ หรือการถ้อยคำที่รุนแรงนะคะ

แม้เรื่องอาจไม่ถูกใจบางท่านแต่ไรท์สร้างสรรค์ผลงานด้วยหัวใจ และอยากให้เป็นพื้นที่แห่งความบันเทิงนะคะ

ยินดีน้อมรับข้อผิดพลาด แต่ทั้งนี้การสร้างสรรค์ผลงานต้องการกำลังใจอย่างยิ่งค่ะ

...

.

ความรักที่จบลงเมื่อ 9 ปีย้อนกลับมาหา 'นนทภัทร' หรือหมอนนท์ ซึ่งละม้ายคล้ายกับย่อส่วนในวัย 8 ขวบ!

หากความบังเอิญไม่พัดพา คุณหมอยังหนุ่มคงไม่รู้ว่าา 'มนัญชยา' อดีตคนรักพราก 'ลูก' ไปครองไว้เพียงคนเดียว

เขาโกรธแสนโกรธ ทว่า... กลับไม่อาจควบคุมร่างกายอันทรยศไม่ให้สั่นไหวกับเธอไม่ได้ร่ำไป

-------------------------------------------

“คุณไม่น่ามองผมนานขนาดนั้นเลยอาจารย์” เขาบอกเสียงหอบๆ หลังถอนริมฝีปากออกมันยังเต็มไปด้วยความชุ่มชื้นมีริมสติกสีหวานหลุดติดเลอะกระทั่งใต้ฐานจมูก

เธอจูบไม่เก่งเอาเสียเลยแต่ความไร้เดียงสานั้นกอบกุมหัวใจทำให้เขาถอนหัวถอนใจไม่ขึ้นต้องฉกริมฝีปากลงไปลิ้มรสหวานจากกลีบปากคู่นั้นอีกครั้ง

มนัญชยาเขย่งสุดปลายเท้ารับจูบที่สอง ผมยาวหลุดรุ่ยจากหนังยางรัดเพราะมือของเขาซึ่งสอดใต้ท้ายทอย… แม้แต่กระดุมเม็ดสองสามเล็กบนเสื้อยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากร่อนหลุดจากรังดุมตอนไหน หญิงสาวก้มต่ำมองสภาพเสื้อผ้าด้านหน้าของตัวเองซึ่งไม่อยู่ในสภาพเรียบร้อยนักเหมือนก่อนหน้านี้ แล้วเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยดวงตาฉ่ำหวาน

หากเธอบอกให้หยุดเขาจะหยุด เพราะตอนนี้จิตใต้สำนึกชั่วดีไม่สามารถร้องสั่งเขาได้เหมือนอย่างเคย มันต้องการเรียกหาอยากได้เธอเดี๋ยวนั้น วินาทีนั้น!

ถ้าเขานอนกับเธออนาคตของพวกเขาจะยุ่งยากขึ้นหรือเปล่า มันน่าหงุดหงิดใจเป็นบ้าเมื่อเขาไม่สามารถใช้สมองหาคำตอบให้คำถามนั้นได้เพราะส่วนกึ่งกลางร่างกายมันตอบแทนหมดแล้วว่าไม่ต้องมันสนใจห่าเหวอะไรทั้งนั้นในเมื่อเธอเชิญชวนเขาขนาดนี้แล้วเขาก็อดอยากปากแห้งมาสักพักใหญ่

“ห้องนอนของคุณอยู่ไหนเหรอ” เขากระซิบข้างใบหู ขนอ่อนซีกที่ร่างกายถูกกระตุ้นลุกเกรียว

เธอยิ้มเขินตอนมองลึกเข้าในดวงตาเร่าร้อน

“หรือคุณอยากให้ผมหยุด...” เธอรู้ว่ามันเป็นแค่ประโยคที่ต้องการแสดงความเป็นสุภาพบุรุษเพราะตอนนี้ใจของเขาถึงเดินน้ำร่างกายไปที่เตียงนอนของเธอเรียบร้อยแล้ว

มนัญชยารู้ว่าตัวเองกำลังจะทำตัวเหลวไหลในชีวิต 28 ปีของตัวเองเป็นหนที่สอง แต่เธอไม่อาจปฏิเสธความต้องการอันพลุ่งพล่านที่กระตุ้นเร้าภายในได้เลย

เขาปัดปรอยผมของเธอไปด้านหลัง แล้ววางทาบมือเหนืออกข้างซ้ายที่ยังไม่หยุดสั่นสะท้าน

“หัวใจคุณเต้นเร็วจัง”

เธอฟังแล้วเม้มริมฝีปาก

“คุณหมออยากลองตรวจดูมั้ยล่ะคะว่ามันเกิดจากอะไร”

เขาขบริมฝีปากอมยิ้มขำนิดกับคำเชิญชวนแสนเซ็กซี่ระคนน่ารัก ปกติเขาตรวจแค่หมาแมวกับสัตว์เป็นส่วนใหญ่แต่หากเธอยากให้เขาลองสวมบทแพทย์วินิจฉัยอาการของคนซึ่งสาเหตุส่วนใหญ่มาจากตัวเขาล้วนๆ แล้วเจ้าตัวก็ยินดีเช่นกัน

“ก่อนอื่นเราต้องหาเตียงดีๆ เป็นที่ตรวจก่อน”

-------------------------------------------

-------------------------------------------

เป็นเรื่องต่อจาก "ดั่งโซ่ทอง คล้องความรัก - The Best Thing You Gave" แต่สามารถอ่านแยกได้นะคะ

-------------------------------------------

และมีรูปแบบ Set ด้วยค่ะ